1. PAARDENSPORT MET AANGESPANNEN PAARDEN

waarop een pikeur zit. Iedere andere vorm van gang van het paard dan de draf (waarbij het paard twee benen, diagonaal, gelijktijdig neerzet) heeft diskwalificatie tot gevolg. Draverijen worden meestal gelopen over afstanden van 1600 m tot ca. 3000 m; de zgn. kortebaandraverijen over 300 m tot 800 m. Handicaps (voorgiften van 20 m of een veelvoud daarvan, maximaal 80 m, bepaald door de winsom van het paard) zijn gebruikelijk.

b. Tuigpaardensport, het rijden met eenspannen, tweespannen, langspannen (twee of drie paarden voor elkaar gespannen, de tandem of randem) en meerspannen. Men

onderscheidt: 1. de gebruiksproef, waarbij de opdracht o.m. omvat het volstrekt stil kunnen staan, vanuit draf tot stilstand komen, achteruitrijden, snelheidswisselingen en wendingen; 2. de dressuurproef, die o.m. baanfiguren, gangsoorten en achteruitrijden omvat; 3. hindernisrijden, waarbij een parcours met hindernissen, nauwe doorgangen, scherpe wendingen en waterkuilen zo snel mogelijk, met zo min mogelijk strafpunten, moet worden afgelegd.

2. DE RUITERSPORT, WAARBIJ DE PAARDEN ONDER DE MAN WORDEN GEREDEN


(heggen, lage hekken, waterkuil e.d. in een vlakke baan) en terrein- of jachtritten of crosscountry's (rennen in het open veld, over een parcours waarin heuvels, sloten, muren en wallen, struikgewas e.d.). In de eerste twee gevallen krijgen succesvolle paarden een handicap (verzwaring van het mee te voeren gewicht). Hier wordt gezamenlijk, bij crosscountry's meestal individueel gestart, waarbij men ‘tegen de klok’ rijdt. De afstanden bij vlakkebaanrennen en steeplechases variëren van 400 m (de quarter horse races in de Verenigde Staten) tot ruim 7500 m. Crosscountry's (te onderscheiden van de vossenjacht) gaan vaak over veel grotere afstanden. De beroemdste vlakkebaanrennen ter wereld zijn de Derby te Epsom in Engeland (sedert 1780) en de Kentucky-Derby in de Verenigde Staten. De Britse Grand National, jaarlijks te Aintree bij Liverpool gehouden over een afstand van 7600 m, is de befaamdste steeplechase.

b. De springsport, wedstrijden over een klein parcours waarin kort na elkaar een aantal hindernissen (sprongen) moet worden genomen. De combinaties starten individueel. Er is een maximaal toegestane rijtijd; strafpunten worden gegeven bij het overschrijden daarvan, bij het omverwerpen van een hindernis, bij weigering van het paard een hindernis te nemen e.d. In de puissance, met relatief bijzonder zware sprongen, geldt geen maximale rijtijd. In het jachtspringconcours worden fouten uitgedrukt in strafseconden.

Springsport Springconcoursen maken vaak deel uit van paardenshows en de springsport is als sport tot de Olympische spelen toegelaten. De wedstrijd bestaat erin dat paard en ruiter een voorgeschreven, vrij kort parcours afleggen waarbij hindernissen (sprongen) zo foutloos mogelijk moeten worden genomen.

c. De dressuur, rijkunstoefeningen in een rechthoekige manege (20 bij 60 m of 20 bij 40 m). De combinatie wordt beoordeeld op het juist uitvoeren van de voorgeschreven oefeningen, tempo, sierlijkheid, gehoorzaamheid van het paard, houding en overwicht van de ruiter e.d. Wedstrijden worden gehouden in een aantal categorieën met oplopende moeilijkheidsgraad, met als hoogste de zgn. grandprixdressuurproef.

De military is een samengestelde wedstrijd. Na de eerste dag (dressuur) wordt op de tweede dag een individuele uithoudingsproef gehouden, bestaande uit een rit van 6000 m over wegen en paden (maximaal toegestane tijd 25 minuten; geen winstpunten te behalen), een steeplechase over 3600 m (tegen de klok; maximaal toegestane tijd 6 minuten) met aansluitend een rit van 12 000 m over wegen en paden (maximaal toegestane tijd 50 minuten; geen winstpunten te behalen) en ten slotte een zeer zware crosscountryrit over 7200 m, waarin 33 tot 35 hindernissen zijn opgenomen (tegen de klok; maximaal toegestane tijd 16 minuten). De derde dag volgt een springconcours. Vooral aan het paard worden in de military zwaardere eisen gesteld dan in enige andere vorm van paardensport.

3. ORGANISATIE

Overkoepelende organisatie op het gebied van de paardensport in Nederland is de Stichting Nederlandse Hippische Sportbond (NHS). Bij deze stichting zijn in totaal zestien organisaties aangesloten, ingedeeld in vier afdelingen: 1. Afdeling Recreatie (Federatie van Nederlandse Rijscholen [FNRS]; Nederlandse Ruiter Sport Vereniging [NRSV]; Stichting Recreatieruiter [SRR], belangenbehartiging en uitgifte Ruiterbewijs en Koetsiersbewijs; Nederlandse Bond van Verenigingen van het Aangespannen Paard [NBVAP]). 2. Afdeling Basiswedstrijdsport (Koninklijke Nederlandse Federatie van Landelijke Rijverenigingen en Ponyclubs [KNF]; Nederlandse Katholieke Bond van Landelijke Rijverenigingen en Poneyclubs [NKB]; Nederlandse Bond van Rij- en Jachtverenigingen [NBVR]; Nederlandse Poney en Paarden Club [NPC]). 3. Afdelingen Gespecialiseerde Wedstrijdsport Rijpaarden (Nationale Federatie voor Springruiters [NFS]; Nederlandse Vereniging van Dressuurruiters [NVDR]; Nederlandse Samengestelde Wedstrijd Vereniging [NSWV], speciaal military-ruiters en -amazones; Vereniging van Concours Hippique gevende organisaties [VVCO]). 4. Afdeling Gespecialiseerde Wedstrijdsport Aangespannen Paarden (Vereniging van Eigenaren en Rijders Tuigpaarden [VERT]; Nederlandse Hackney Club; Vereniging Samengestelde Wedstrijdmensport Nederland [VSWMN]; Vereniging het Friese Tuigpaard [VFT]). De draf- en rensport is georganiseerd in de Stichting Nederlandse Draf- en Rensport ('s-Gravenhage).

In België bestaan de Koninklijke Belgische Ruitersportfederatie (voor paardensport buiten wedstrijdverband), de Jockey-club de Belgique (rensport) en de Fédération Nationale des Sociétés de Courses au Trot de Belgique (drafsport).

AFBEELDINGEN VAN ANDERE PAARDENSPORTEN: