ANDALUSIER

De moderne Andalusier is waarschijnlijk een van de zuiverste en oudste rassen of lijnen ter wereld. Samen met zijn bloedverwanten, de Lusitano, de Karthuizer, de Alter Real, de Castilier, de Extremeno en de Zapatero, vertegenwoordigt de Andalusier bijna precies het type paard dat men op prehistorische tekeningen in grotten in Iberie aantreft. Bovengenoemde rassen zijn alle gebaseerd op een nog bestaand primitief type, de Sorraja, dat ooit in geheel Iberie voorkwam.

Trots, moed en vurigheid gecombineerd met volgzaamheid en genegenheid voor mensen typeren het karakter van de Andalusier. In Spanje rijden kleine kinderen vaak op deze dieren, maar toch beziiten ze alle vurigheid en de uitstraling die door een kundige ruiter gevraagd worden van een show- of paradepaard.

Andalusiers worden vooral gebruikt voor demonstraties en stierengevechten. Snelheid en kracht maken ze uitermate geschikt voor de ingewikkelde bewegingen die een stierenvechterspaard moet kunnen maken. Sommige Haute Ecole-oefeningen zijn aan deze bewegingen ontleend. Het is moelijk om de zuiverste exemplaren te importeren van een ras dat in het eigen land zo angstvallig bewaakt wordt. Toch komt het ras nu ook meer en meer in andere landen voor. In Groot-Britannie bevindt zich een klein aantal Andalusiers; in Amerika zijn het er al meer. Andalusiers hebben de bouw en kracht om goede springers te zijn. Het zijn atletische, energieke paarden met ideale gangen voor de hoge dressuur, maar behalve dat ze geweldige rij- en tuigpaarden zijn, worden ze ook als showpaarden gebruikt. Gemiddelde schofthoogte: 1,55 tot 1,60